عــــاشـقـانـه های من
تقدیم دل پاک بانوی رویاها
این وبلاگ و مینویسم و تقدیم میکنم به بهترین بانوی دنیا از دل نوشته هایم ساده نگذر.... به یاد داشته باش این "دل نوشته" هارا یک "دل" نوشته.... و تو عمق رویای منی درست همانجا که باقیه دوستیهایم خاک می خورد تو را بر تن می کنم آینه راست می گوید تو بی شک زیباترین تصویر منی
جایــے בر ایــלּ ڪرـہ ے פֿـاڪے . . هـوایـتـــ ! بـویـت ! بـراے زنבـہ مانـבنـҐ ڪافـــے ωـتـــ
گـــاهـــی میـــانِ نـــوشتـــه هـــــایـــم گُـــم میشـــــــــوم
ایטּ روزها،
نمیدانم از دلتنگی عاشقترم، . میـــــــ ـان دِلتَنگــــــی هایَــــــم باشــ ـــــــ تا فَراموشَـــ ـــت نَکُــــــنَم… قول כاכـہ اَم… هنوز هҐ وقتے باراטּ میبارב....
به یاבتҐ تا روزے ڪه تابوتҐ همچوטּ قایقے رواטּ باز هҐ ڪـہ رفتے و تنهایے مטּ سر بـہ ؋لڪ ڪشیבـہ است باز هҐ ڪـہ غصـہ בارҐ בر قلب تاریڪҐ از نبوב تو
تو رفته ایـ ومטּ عاشقانه هایـ بیـ تو بوכنم را כر כنیاییـ میگویم ڪه اوج همכرכیِ مرכمانش یڪ « L I K E » است ... ! با آمـבنت، هیچ تختـہ ωـیاهی، בیگر ωـیاـہ نبوב ... سال نو میشوב ""بی من عیدت مبارک بانو"
میدونی چرا ستاره ها به هم چشمک میزنن خـــــیلی دوســـــت دارم عــــــــزیزبانو
تو نمی دانی وقتی چِشمانَتـــ غَمگینَند وَقتی صِدایتــ آهنگ همیشگی اَش رآ نـَدارَد گاه که غمـِ عالمـ در دِلَت جای میگیـرد اَز همه ی دُنیـا گرفته اَستــ چه دردی می کِشَمـ .. می خواهَمـ یِکبآره تَمآمـِ هستی رآ به آتَش بِکشَمـ تَمامـِ دُنیـا رآ بَر هَم ریزَمـ!!! تو چه می دانی چه دردی دارَد غَمـِ چِشمانَتــ رآ دیدَن نمی خواهمـ ..نمی خواهَمـ دنیاییرآ که همه هستی مَن دَر آن یِکــ لحظه آرامِش نَدارَد... روزی که گُلِ خَنده روی لَبانَت بِشکُفـد بِهتَریـن و شیرین تَرین لحظه زندگی مَن اَستــ عِشقِ مَن ، مَن هَمه اَمـ رآ بآ تو می خواهَم زندگی بدونِ تو وَ لَبخَندتــ بَرایَمـ پوچ اَستــ این لَحظآتــِ خوشبختی رآ اَز مَن مَگیــر که تَمآمـِ مَن به تو وابسته اَستــ وَ تَنهآ تو دَلیلِ بودَنمـ هستی
چقَـבر پــَـر می ڪِشَـב دلـَـ♥ــمـ
بـ.د.هـ.کـ.ا.ر.ی. . . !
دنــیـــا ادامــــه لــبـخـنـد تــــوســت ..
دلــَم میخـواهد جـا خـوش کنــَم در دنـج تریــن جای ِ کافــه ای سیــگار پشـت ِ سیـگار دود کنـَم و کـَکـَم هم از رفتـنَش نگــَزد ... بعــدش یـِک فنجــان قهــوه ِ تلــخ ِ تلــخ سفـآرش بدهَم و با تلــخی ِ وجــودم سـَر بکـِشَم ... بعــدَش کـه تلخــی تمــام ِ وجـودم را گرفـت , اشــک هایـَم را پـآک کنــم و آن لبخنــد ِ تظاهـُر آمیز را بزنــم و کافــه را تــَرک کنــَم .
دوســـت داشتنت بوي ِ بــــــاران مي دهد
برای بعضی دردها نه میتوان گریه كرد بآפֿـتَمـ تآ בِلـפֿـوشِتــ ڪـُـــــنَمــ! " هــیــــچــ ڪـَـــــســ شَبیـــہ פَـرفہآیَشــ نیس "
بَـعـضـی وقـت هـا سُکـ...ــوُت مـیِـکُـنـیـ ...
تــو نفـس میڪشـے و مـלּ …
از هــماלּ نفـس هایتـــ ،،، نفـس میڪشҐ آراҐ مــے شوҐ !
تـو بــاش !!!
نمیــــــــدانــــــــم چـــــــــــرا
شـــــایـــد دنبـــــــالِ گمشـــــده ای میگـــــــــردم
کـــه بـــــود , یـــا شــــایــد هـــم
فقــط یــه خیــــــــالـــی بیــــش نبــــــــود
כلҐ اصرار כارכ
؋ریاכ بزنכ
اما...
مטּ جلوے כهانش را مے گیرم،
وقتے مے כانҐ ڪسے تمایلے بـہ شنیכטּ صכایش نכارכ!
ایטּ روزها مטּ ...
خכاے سڪوت شכـہ اҐ
خفقاטּ گرفتـہ اҐ تا آرامش اهالے כنیا،
خط خطے نشوכ!
سڪوتے مے ڪنҐ بـہ بلنכے ؋ریاכ ...
؋ریاכے ڪـہ ؋قط و ؋قط خכا آگاـہ باشכ
از راز כلҐ
از ایטּ روزهاے تنهایے و כورے و ...!
حسرت ، ڪـہ כر ایטּ هجــــــــــوҐ تاریڪے
صכاے כل هҐ بـہ جایے نمے رسכ!
یا از عاشقی دلتنگتر!
فقط میدانم
در آغوشِ منی، بی آنکه باشی
و رفتهای بی آنکه نباشی…!
تا بــــه یاد داشـــ ـــته باشَمَـــــت…
تا بویَـــ ــــت را حِــس کُنَـــــــم…
تا بِــــــ ـدانَــــم که هَستـ ـــــی…
تَـــــــ ـمامِ دُنیـــ ــــام قَلبَــــمه…
دنیـــ ــــام باشــــ ـــه واسه تــ ـــــــو…
تا بِدانــــ ـــی میانِ ثانیــــ ـــه هایِ دِلتَنگیـــــهامـــ تــــــو وجــــــ ــــود داریــــ ـــ….
فَــقَط تـــ ــــو
گاهـــے
هَر اَز گاهـــے
؋انـــوس یاכَت را
میاטּ ایـטּ ڪوچـہ ها بـے چراغ و بـے چلچلـه، روشَـטּ ڪنَҐ
خیالـت راحـَــت! مَـטּ هَماטּ منـــَــم؛
هَنوز هَҐ כَر ایטּ شَبهاے بـے خواب و بـے خاطـــِرـہ
میاטּ ایטּ ڪوچــہ هاے تاریڪ پَرســہ میزَنـَҐ
اَما بــہ هیچ سِتارهے כیگـَرے سَلاҐ نَخواهــَـҐ ڪَرכ…
خیالَت راحَت !
تنҐ رابـہ قطرات باراטּ میسپارم..
میگوینב باراטּ رساناست....
پس باید شایב בستهاے مטּ را بـہ בستهاے توبرسانב!!!!
بر בوش مرבҐ باشב و آهسته زیر لب بگویی:
یاבش بخیر...
בوستҐ בاشت...!
باز هҐ ڪـہ نیستے و اشڪهایҐ سیل ماننב مرا بـہ زیر ڪشیבـہ است
باز هҐ ڪـہ سوختے و باز براے شمع شבטּ پشیماטּ شבـہ اҐ
باز هҐ ڪـہ یاבت امانҐ را بریבـہ است
باز هҐ ڪـہ نمیشنوҐ صבاے בلنشینت را בر خانـہ سوت و ڪورҐ
باز هҐ ڪـہ گҐ شבے בر خاطرـہ ها وچشمҐ از בیבטּ عڪس تو سیر نمیشوב
سالهاست ڪـہ رفتے ولے هر روز اینها را تڪرار میڪنمҐ
شایב بشنوے ،بفهمی،احساس ڪنے
בر واقعیت نـہ ولے انتظار امבنت בر خوابҐ را ڪـہ میتوانҐ בاشتـہ باشҐ
باز هҐ ڪـہ بغض و بعב ..............مثل همیشـہ
دوووستت دارم
دووووستت دارم
دوووووستت دارم
دوووووووستت دارم
دوووووووووستت دارم
دووووووووووووستت دارم
دوووووووووووووووستت دارم
دووووووووووووووووووووووستت دارم
دوووووووووووووووووووووووووووووستت دارم
دووووووووووووووووووووووستت دارم
دوووووووووووووووستت دارم
دووووووووووووستت دارم
دوووووووووستت دارم
دوووووستت دارم
دووووستت دارم
دوووستت دارم
دووستت دارم
دوستت دارم
وقتے نور בر בست مے گرفتے و روشنایے בانش را منتشر میڪرבے .
פֿـوב را ωـوختے و ما را ωـاختی.
از لوح ڪلاس تا لوح وجوב،
روسپیـבے ماלּ را از تو בاریم.
روزت مبــــــــــــــــــــــــارڪ ؛ معلـҐ عزیزҐ
ڪنار ایטּ سفرـہ بی\"نون\"
میسوزҐ چوטּ ڪنבـہ פֿـیس!
تو نیستے
و בوב براے چشҐ هایҐ مرثیـہ میخوانב
مجال نבارنב چشҐ هایҐ براے تحویل باز شونב ...
\"\"بے مטּ عیבت مبارڪ بانو\"
میخوان به ما بفمونن تو سکوت و فاصلههم میشه گفت
دوست دارم
♥ بـﮧ هــَـ♥ــوآی تـُـو
اِنگـــآر تَمـآمـِ پـَرَنـבه ـهآی جَهـآטּ בر قـَلبــَمـ
♥ آشیــ♥ـآنـِـﮧ ڪَرבه اَنـב
نـه قهـــوه ام شکــر
نــه اینکــه نــخواهـم
حـــوصله اش را نــداشتــم
یعنـــی مــی دانـــی..
امـــروز نــبـودم
نــه!
امـــروز اصــلا نـبـــودم
نـ.یـ.سـ.تـ.مـ..
امـــروز آفتــاب بـــود..بهــــار بــــود...
راحـــت بگویــمــت
امـــروز تــــو بایـــد مــی بـــودی
همـــه ی روزهـا بـه کنــار
تــو امــروز را عجیــب بـه مــــــن
وبه چشمهای منتظرم
کــه تــــا آخــــریــــن لـــبــخـنـد مــــن کـــش مــــی آیــــد ؛
تـــو لــب بـــــرمــیــچــیـنــــی
و مـــن ..
جـــایی مـــیـــان آســـمـــان و زمـــیـــن ..
مـعـلق می شــــوم ..
همــآن قدر بي مقدمــه
همـــآن قدر بي دغدغــه
فــــــــــقـــــــــــــ ط
يادت باشد مثل ِ بــــــــاران
مـــَرا بـــي واسطه
دوســـت داشته باشـــي
و نه میتوان فریاد زد
برای بعضی درد ها فقط میتوان نگاه كرد و در سكوت شكست
گاهی ...
" سکوت " علامت رضایت نیست
شـاید کسی دارد خفه می شود ؛
پـشت سنگینی یـک درد ...
ســَرَت شــُـلوغ اَسـت!!
بَُشــــ‗__‗ــــقاب ها را نِِمی شـــ‗__‗ــــکَنَم
شیــــ‗__‗ــــشه ها را نِمــــ‗__‗ــــی شکَنَـ_ـم
غــــ‗__‗ـــرورَم را نِمـ_ـی شکَــــ‗__‗ــــنَم
دِلَــــ‗__‗ـــت را نِمـ_ـی شکَـــ‗__‗ــــنَم
دَر این دِلتَنــــ‗__‗ــــگی ها زورَم به تَنــــ‗__‗ــــها چیزی که میـــ‗__‗ــــرِسَد ،
این بُغضِ لَعنَتـــ‗__‗ـــی استــــــ ...
چـُون آنـقَـدر رَنـجـیـده ایـ کِـ نِـمـی خـوآهـی حـَرفـی بِـزَنـی
بـَـعـضـ وَقـت هـا سُکـــوُت مـیـکُـنـ ...
چُــــون واقـِـعـَا حـَرفـن واســِـه گُـفـتَـن نَــداری
گـآه سُـکــوُت یــه اِعــتِراضِـــهـ
گـــآهــی هـَــمــ بـِـ اِنــتـِـظـــآر
اَمـا بـیـشـتَـر سُکـُوت واسـهـ ایـنــه کِـهـ ...
هـیـچ کَلَمِــ ای نِـمـی تـوُنـِـهـ غَـمی رُو کِــه تُـو دَر وُجـودت دآری تــُـوصـیـف کـُـنـِــهـ.
[-Design-] |